Van Stellenbosch naar Swellendam

We hebben onze camping om 9.00 verlaten om naar de Dorpstraat van Stellenbosch te rijden. Daar is namelijk Ome Sammie se winkel. Wereldberoemde winkel die sinds 109 jaar op dezelfde plaats staat. Eerst gerund door Ome Sammie, omdat hij niet getrouwd was is deze toen naar zijn neef overgegaan. De huidige eigenaresse zit er nu 32 jaar in en toevallig net vandaag staat er een stuk over haar in de Afrikaanse krant. Deze krant hebben we natuurlijk gekocht. Citaat: ᷱDit is die oudste lewende winkel op Stellenbosch wat steeds op dieselfde plek bedryf word. Prachig om dit artikel te lezen. Onze tocht gaat verder naar Franschhoek. Het hele gebied staat bekend om de vele wijnboerderijen. De meeste zijn groot, vrij chique en duur. Bij de Grande Provence hebben we wat rondgekeken en hebben we bij Haute Cabriere geluncht of eigenlijk gedineerd. Een culinair hoogstandje uit een verfijnde keuken. Zelf had ik springbok, Michelle iets met tonijn, Alex varkens en de jongens kippeborst. Er werd natuurlijk bijpassende wijn bij geserveerd. We zaten buiten met uitzicht over de bergen, blauwe lucht en veel zon. Via de Franschhoek Pass, waar we dit keer grotere apen zagen, reden we rond een heel groot stuwmeer. Het was een lange rit richting de N2 die ons naar Swellendam voert. Onderweg zoeken op het tablet naar de volgende camping. En toen, pling, werden we via Skype door Oma Lies gebeld. Even de camper aan de kant gezet en geskyped. Het geluid deed er lang over waardoor de communicatie wat moeilijk verliep. Daarna weer snel verder. In Swellendam naar de SuperSpar en toen de camping opzoeken. Weer net voor het donker binnen. Opnieuw worden we door vriendelijke Afrikanen geholpen en rijdt opnieuw iemand voor ons uit om de weg te wijzen tot op de camping. Op de camping wederom geen wifi. Op tijd er weer in na deze vermoeiende dag.