Pretoria

Als we opstaan op onze camping in Tzaneen zien we dat we in een heel mooi gebied zitten. Aan de Tzaneen dam, een groot meer waar in de ochtend de mist over het water wegtrekt. Wel uitkijken voor krokodillen. We nemen afscheid van Mirian en Jeroen uit Horssen geloof ik, in ieder geval het land van Maas en Waal, en vervolgen onze reis. Nog even voor betalen, 275 Rand, valt weer mee. We zoeken weer de R71 op. We hebben nog niet ontbeten (schimmel stond op het brood dat we nog hadden) dus na 1,5 uur even stoppen. We kopen broodjes bij de Pick en Pay en Kevin en Nicky willen al lang naar de KFC. Alex en de jongens komen uiteindelijk met 3 zakken kip terug voor het ontbijt..... Op zich wel lekker maar veel te veel. Via Polokwane (Pietersburg) rijden we de N1 op. Vanaf hier kunnen we goed doorrijden. Onderweg nog stoppen voor politiecontrole, er stonden wel 10 politieautos. Een praatje met de beambte en weer verder. We besluiten onderin Pretoria een camping te zoeken wat gunstig ligt om de volgende dag in Johannesburg te camper te kunnen inleveren. Op 1 augustus 19.15 uur vertrekt ons vliegtuig naar Dubai. Na weer wat gezoek en gebel met de camping komen we hier rond 14.30 uur aan. De zon schijnt maar de wind is hier wat kouder. We willen graag het Voortrekkersmonument zien maar blijkbaar is te voet geen optie. We besluiten de rode route te gaan lopen. Het is de kortste route van 3,5 km door de Fountains Valley. Dat grenst aan het Fountain Valley Resort waar we met onze camper staan. We vinden het beginpunt (gate) en betalen hoeven we pas als we terugkomen. Het is inmiddels al 16.15 uur en hij zegt op ons te wachten. 3,5 km. moet wel lukken voor het donker is toch? Vol verbazing zijn we als we tijdens onze wandeling tussen giraffen, zebras, kudus en andere herten lopen. Vooral de giraffen zijn imponerend van dichtbij. De route is fantastisch, over rotsen, hoge grassen, maar is dit wel 3,5 km? Natuurlijk weer niets bij ons, geen telefoon, geen lamp, geen sweaters of jassen (en het koelt hier erg hard af savonds) - het gaat weer lekker. We volgen de rode route nog steeds met weer een flinke klim naar boven. In plaats van terug lijken we verder weg te lopen van ons startpunt. En toen waren ook de rode voetjes weg die we moesten volgen. Het is al weer ver schemer als we besluiten om weer naar beneden te lopen. Dit kan gewoon niet goed zijn. We komen bij een harde weg en zien een lampje branden. We lopen naar het huis waar rangers rond een vuur zitten. Zij wijzen ons de goede kant op en uiteindelijk loopt er een mee. Bij een andere parkgate worden we buiten gezet. Als we dan lang de autoweg lopen komen we bij de ingang van de camping uit. Het is nu helemaal donker en nu zijn het niet de Afrikanen maar wijzelf die gevaarlijk langs de weg lopen met autos die rakelijks langs je af razen. Nicky merkt op: Being a African for one day. Op enig moment kunnen we achter de vangrail lopen, dat voelt iets veiliger. Wel uitkijken want aan de andere kant is een hoog hek met prikkeldraad waar flink wat stroom op staat. We zijn blij als we weer binnen de campingpoorten staan. Het is inmiddels tegen half 7 en pikkie donker. Gelukkig is er ook een Restaurant tegen de camping aan, deze is dichterbij als de caravan. We besluiten daar rechtstreeks heen te gaan om te eten en op te warmen. Het blijkt een geweldig Afrikaans restaurant te zijn wat vooral ook door de lokale bevolking wordt bezocht. Een open haard met afrikaanse lifemuziek en gerechten maken dit een mooie afsluiter van ons avontuur in Zuid-Afrika.